การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญวิชาวิทยาศาสตร์ เรื่องแรง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 กรณีศึกษา : โรงเรียนพระพรหมพิทยานุสรณ์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและหาประสิทธิภาพของรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ วิชาวิทยาศาสตร์ เรื่องแรง ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 70/70 เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างนักเรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญกับนักเรียนที่ใช้วิธีการจัดการเรียนรู้แบบเดิม และศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่เรียน โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ โดยเปรียบเทียบจำแนกตามเพศ อาชีพหลักของผู้ปกครอง และผลการเรียนเฉลี่ย กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระพรหมพิทยานุสรณ์ อำเภอพระพรหม จังหวัดนครศรีธรรมราช ปีการศึกษา 2553 จำนวน 40 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแผนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ แผนการจัดการเรียนรู้แบบเดิม แบบทดสอบย่อย แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบแบบที (t-test) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One Way ANOVA) ผลการวิจับพบว่า 1.รูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ มีประสิทธิภาพ (E1/E2) เท่ากับ 74.75/74.50 2.นักเรียนที่เรียนโดยจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่านักเรียนที่ใช้วิธีการจัดการเรียนรู้แบบเดิม

3.นักเรียนที่เรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญมีความพึงพอใจในการเรียนรู้ในระดับมาก นักเรียนชายมีความพึงพอใจน้อยกว่านักเรียนหญิง นักเรียนที่ผู้ปกครองมีอาชีพหลักแตกต่างกัน มีความพึงพอใจไม่แตกต่างกัน นักเรียนที่มีผลการเรียนลี่ย 2.00-2.049 กับนักเรียนที่มีผลการเรียนลี่ย 3.00 ขึ้นไป มีความพอใจแตกต่างกับ